Lotsbestemming

De plek waar je geboren wordt… geen toeval… voorbestemd… karma… dit zijn de woorden die gebruikt worden om het enigszins begrijpelijk of logisch te laten zijn waarom je op die plek en in dat gezin geboren wordt. Gedurende een groot deel van het verdere leven zijn daarvoor aanknopingspunten te vinden in de wirwar van relaties, omstandigheden en gebeurtenissen.

Een kind, opgegroeid in een Brabants dorp in een katholiek gezin... een kind dat zich al heel jong allerlei dingen afvroeg. In de nabijgelegen kerk zocht ik tijdens de zondagse mis naar waar de stemmen vandaan kwamen die de gregoriaanse liederen lieten klinken. Ik was te klein om te kunnen zien en te begrijpen wat er zich daar bij het altaar afspeelde. Het gevoel in mijn herinnering: mysterieus en geheimzinnig met een hunkering om te begrijpen, dichtbij te zijn en er deel van uit te maken.

Ook probeerde ik te herleiden waar mijn gedachten vandaan kwamen en veronderstelde ik dat wie ik was niet (alleen) kon afhangen van het bestaan van mijn ouders. Er was een dieper besef en nog geen vermogen om dat verder te analyseren of te verklaren. Ik voelde me wel degelijk ouder dan de 7 of 8 jaar die ik toen was en werd boos en verdrietig als ik niet bij de gesprekken mocht zijn van de grote mensen.

Kleine schitterende lichtpuntjes fascineerden me enorm. Ik zag ze in het plaveisel van het Eindhovense station aan de hand van moeder/oma en bleef naar beneden kijken, naar die glinsterende spikkels. Evenzo in het babyboek… de witte puntjes in de zwarte achtergrond waartegen de baby's waren afgebeeld… wat was het? Wat zat daar achter? Het kind dat ik was leek op zoek naar iets wat niet zichtbaar was en wat zich wel liet zien of horen als een tipje van de sluier.

Reflectie

Geboren worden en een eigen bagage bij je te hebben die los staat van opvoeding en interessegebied van je ouders… dat is iets wat later in het leven steeds duidelijker wordt. Er zijn dan parallellen te trekken tussen wie je nu bent en toen was. Conclusie: ik ben nog steeds dezelfde en in mijn eigen kern, uniek en onvergelijkbaar met ieder ander. Er zijn kenmerken uit mijn kindertijd die later in het leven iets kunnen bijdragen aan mijn zelfbeeld.

Vraag aan jezelf:

Zijn er herinneringen uit mijn jeugd die me zijn bijgebleven en – wat later blijkt – verwijzen naar de toekomst of naar wat ik later herken als ‘mezelf’?